Κουζούντελη - Ενετικός ελαιώνας -Φανερωμένη

Ένας δρόμος που οδηγεί σε γοητευτικές διαδρομές, τις οποίες μπορεί κανείς να απολαύσει περπατώντας ή κάνοντας ποδήλατο, είναι η λεωφόρος Πεφανερωμένης. Το ανηφορικό τμήμα της  οδηγεί στο μοναστήρι της Φανερωμένης. Το πρώτο μέρος της λεωφόρου αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα μέρη για περιπάτους των Λευκαδιτών και τερματίζεται στη θέση Κουζούντελη. Η περιοχή πήρε το όνομά της από τον Τούρκο γαιοκτήμονα (Κουζουμ - μπέη) που είχε εκεί τα κτήματά του ή από την τούρκικη λέξη κουζούμ - ντελής, που σημαίνει ωραίος ιππέας.

Στη Κουζούντελη, κάτω από υπεραιωνόβιες ελιές, τεράστια πλατάνια και λεύκες, επιβιώνουν δύο παραδοσιακά καφενεία που σερβίρουν γλυκά του κουταλιού, νοστιμότατες τηγανητές πατάτες, υποβρύχιο και σουμάδα με παξιμάδι από γλυκάνισο. Στα καφενεία αυτά, μέσα στην ησυχία του ελαιώνα, ο χρόνος σταματάει, οι ρυθμοί χαλαρώνουν και στα μικρά σιδερένια τραπεζάκια διοργανώνονται αυτοσχέδια τουρνουά ταβλιού ή τράπουλας και ατέλειωτες συζητήσεις, ενώ οι μητέρες μπορούν να αφήσουν άφοβα τα μικρά τους να παίξουν στην περιφραγμένη χλωρασιά. 
 

Στο ύψος της εκκλησίας της Αγίας Αικατερίνης ο δρόμος χωρίζεται στα δύο. Ο βορειοδυτικός δρόμος οδηγεί στη μαγευτική παραλία του Aη Γιάννη, μέσα από τον ελαιώνα. Ο «θείος ελαιώνας», του Σικελιανού, αποτελείται από υπεραιωνόβιες ελιές που φυτεύτηκαν με παρακίνηση των Ενετών το 1684. Αμέσως μόλις οι Ενετοί κατέλαβαν το νησί, υποχρέωσαν τους Λευκαδίτες να εντείνουν την ελαιοκαλλιέργεια. Μάλιστα, επέβαλαν αυστηρές κυρώσεις σε όσους δεν συμμορφώνονταν με τη διαταγή και έδιναν αμοιβές για τη δεντροφύτευση των ελαιόδεντρων. Σε απογραφή που έγινε το 1770 προέκυψε ότι μέσα σε 86 χρόνια φυτεύτηκαν 44.169 ελαιόδεντρα. Ο ελαιώνας διαθέτει δεκάδες γραφικά δρομάκια που προσφέρονται για περιπατητικές διαδρομές ή για ποδήλατο.

Πίσω πάλι, στη λεωφόρο Πεφανερωμένης, στη διασταύρωση της Αγίας Αικατερίνης. Προχωρώντας στην ανηφοριά συναντάμε το χωριό Φρύνι. Έχει αμφιθεατρική διάταξη και προσφέρει πανοραμική θέα της πόλης της Λευκάδας, βλέποντας την ευρύχωρη πεδιάδα της, την Ακαρνανία μέχρι και την Ήπειρο. Χρωστάει το όνομά του είτε στο σχήμα του (μοιάζει με φρύδι) είτε στον ναό της Αρτέμιδος της Λευκοφρυνής. 

Συνεχίζοντας, φτάνουμε στη μονή της Παναγίας της Φανερωμένης. Πρόκειται για την πολιούχο του νησιού που γιορτάζει με λαμπρότητα ανήμερα του Αγίου Πνεύματος. Ο ναός χτίστηκε τον 19ο αιώνα και έχει επιρροές από τη ζακυνθινή αρχιτεκτονική. Η θέα από το μοναστήρι είναι μαγευτική. Μπορεί από εδώ να θαυμάσει κανείς τον ελαιώνα, τις λιμνοθάλασσες, την πόλη, το Ιόνιο Πέλαγος, τα βουνά της Ηπείρου και της Ακαρνανίας. Διακρίνεται με ευκρίνεια η Πρέβεζα και ανατολικά στο βάθος ο Αμβρακικός. Ανατολικά, προβάλλει το βουνό Λάμια με το κάστρο του Αλή Πασά στις παρυφές του και ο δίαυλος που χωρίζει τη Λευκάδα από την Ακαρνανία.